Bye Bye Farmlife.

Hidihoo Thuisfront

Hier mijn laatste blog vanuit de boerderij van familie van den Boogaard. Allereerst wil ik even meedelen dat ik mogelijk de helft vergeet te vertellen van de afgelopen 3 weken, maar dat heeft en reden. Freek (mijn vriend) landt over een paar uur in Toronto, en dus ben ik niet helemaal in het hier en nu momenteel.

Maar om toch even een overzicht te geven van mijn afgelopen weken, hier een nieuwe blog.

Nadat ik terug kwam uit Mexico heb ik voornamelijk Jan (oudste zoon) geholpen met het vervangen van een metalen dak, en dat was zwaar werk. Het ging om een dak van een varkensschuur die aan het verroesten was. Oude metalen platen moesten het dak af, er moest dakbedekking onder en nieuwe platen moesten weer op het dak getild worden, en vast geschroefd worden natuurlijk. Naast het zware werk, snijwonden van het metaal en onhandige glijpartijen van het dak zijn er ook vele voordelen; zo wordt je op een dak erg bruin en ben ik nu een pro met een boormachine.

Naast dat ik me op het dak bevond, heb ik ook geholpen in de biggenschuur. Met onder andere het hechten van wonden als de moeder bovenop haar biggen is gaan staan, of het geven van inentingen. (Dus als iemand toevallig gehecht moet worden, ik heb ervaring met biggen huid?) Ik ben er sterk van overtuigd dat als je de biggentjes knuffelt, dat ze vast opgroeien als sterke, gezonde biggen! Dus tussen al het werk door zorg ik er dan ook zeker voor dat ze een knuffel krijgen. De biggetjes zullen me vast missen.

Naast de biggen, tractoren, staal heb ik afgelopen weken veel geleerd over Canada en haar wildlife. Zoals wat ik niet wist was dat groundhogs (soort marmotten) en wasbeertjes zoveel gewassen opeten en vernielen. Om schade te verminderen en te voorkomen worden bepaalde dieren in jachtseizoenen terug gedreven tot beter verdeelde populaties. Gerard, één van de 7 zonen van de familie, werkt veel met het gelijk houden van deze populaties. Omdat hij het zonde vindt om ze enkel te doden, verwerkt hij de huiden tot bruikbaar leer. Een heel natuurlijk proces waarin elk gedeelte van het dier gebruikt wordt. In de afgelopen weken heb ik geleerd hoe er op een juiste manier dieren gevangen worden en hoe je een dier het beste kan ontvellen en de huid kan verwerken tot leer. Ik weet dat dit voor veel mensen misschien wreed klinkt. Maar voor de meeste mensen; houdt in gedachte hoeveel er van leer gemaakt is (schoenen, tassen, meubilair) en dat het eigenlijk een heel natuurlijk product is wat we bijna dagelijks tegenkomen. Nog steeds is de beste manier om lichaamswarmte te behouden, is door leer en bont te dragen, zoals de native indianen en Canadese volken in het noorden. Zeker zal het altijd een discussie punt blijven, maar het is goed om er meer vanaf te weten, en om te leren over zo’n natuurlijk product. En meer bewust kan het niet, als je er op een kleine schaal zelf mee werkt. Voor details en vragen sta ik altijd open.

Nu mijn periode van 2 maanden en een week bij familie Van den Boogaard erop zit kan ik niet anders zeggen dat ik gepromoveerd ben tot boerin met praktische ervaring als tractor rijden, biggen en dakbedekking. Je weet maar nooit wanneer je die kennis nodig heb. De geur van biggen is enig zins gewoon geworden, soort van :P. Het is een geweldige familie, die mij niet alleen zoveel geleerd hebben over hun werk en leven, maar die mij opnamen als een gezinslid. Het voelt alsof ik een extra familie heb in Canada, met een stuk of 12 nieuwe broers en zussen erbij. Ik heb een geweldige tijd hier gehad hier en ga zeker van alles missen, Van het aquagymnastiek samen met Ann (moeder van het gezin), het zoeken naar herten ’s-avonds met Piet (vader van het gezin), en alle tien kinderen die zorgde voor vele leer momenten, kampvuren, film avonden, wakker worden met baby konijntjes op je bed, schietles (op blikjes, niet op de konijntjes, geen zorgen), quad-rijles, en het lange wachten tot ik dan toch eindelijk mijn brood kon smeren (als je iedereen voorlaat ben je ongeveer een half uur verder). En ik heb dan ook zeker de complimenten voor een geweldig gezin bestaande uit 12 mensen, waar in iedereen welkom is.

Het was een geweldige 2 maanden, en ik ben erg dankbaar dat ik zo welkom was. Mogelijk ben ik veel vergeten te vertellen, maar dat kan altijd nog een keer. Momenteel zit ik vol zenuwen, spanning en een onwerkelijk gevoel op de bank. Mijn backpack is gepakt, mijn kamer is leeg, en ik realiseer me dat ik al 6 maanden weg ben van huis. Over een paar uur haal ik Freek op van het vliegveld en zie ik hem eindelijk weer na een half jaar! Samen gaan wij voor 3,5 week reizen door Canada en Amerika. De reis is als volgt: Toronto- New York- Boston- Montreal- Quebec City (hier gaan we naar het Quebec festival l’ete) –Jacques Cartier National Park- Montreal- Ottawa- Toronto- Waterloo- en terug naar de familie Van den Boogaard voor de laatste daagjes. 28 juli vliegen wij terug, waarna wij 29 juli weer thuis zijn!

Ik ga proberen om iedereen zo goed mogelijk van onze reis en ervaringen op de hoogte te houden!

Heel veel liefs en groetjes vanuit Canada,

Melissa