Op naar huis!!
Door: Melissa
Blijf op de hoogte en volg Melissa
28 Juli 2016 | Canada, Toronto
Lief Thuisfront,
Hier mijn laatste blog vanuit Canada. Na 7 maanden in dit prachtige land kom ik vol nieuwe verhalen en veel kennis terug naar het vertrouwde Nederland.
De afgelopen weken reisden Freek en ik door Canada en Amerika. In de voorgaande blog waren wij gebleven in Montreal, in het oude gedeelte van de stad. Gezellige straten en veel geschiedenis verwelkomde je in de stad. De geschiedenis werd overgebracht op de mensen door middel van licht projecties op gebouwen, waarbij je eigenlijk steeds korte filmpjes kon bekijken. De meest gave projectie was een projectie in een steegje. Het licht scheen op de stenen en vertelde een verhaal. Elke keer als je over de belichte stenen liep reageerde het geprojecteerde beeld erop. Zo ging water voor je aan de kant, veranderde het water waar je liep in gras, het gras veranderde in een nieuw pad, waar uiteindelijk en rode waas over kwam als je er weer over heen liep. Als laatste kwamen er overal sterren op het pad, en als je liep kwam er een soort noordenlicht waas achter je aan. Heel bijzonder. Eigenlijk hebben we niet zo goed opgelet wat het verhaal precies inhoud, ik was vooral heen en weer aan het lopen zodat het beeld bleef veranderen. Montreal was een gezellige stad, en naast de hele vele zwervers en bedelaars een gezellige stad met vele festivals en straat activiteiten.
Vervolgens gingen we naar Ottawa, de hoofdstad van Canada. Hier zaten we in een oud gevangenis als hostel. Een groot oud gebouw, met zware houten deuren en overal tralies. Na een rondleiding door het gebouw sliep ik toch iets minder lekker, nadat ik wist wat voor mensen hier zaten, en toen ze ons de (gebruikte) galg hadden laten zien. Verder was het wel een erg gave ervaring. Ottawa zelf is een relatief kleine maar gezellige stad, met een groot kanaal dwars door de stad (waarbij Freek mij wel een paar keer heeft uitgelegd hoe het werkte). De Bywardmarkets is een levendige buurt met typische Canadese dingen als Maple Syrup, leerbewerking en de bekende Bevertails! Bevertails is een typisch Canadese snack waarbij ze gefrituurd deeg versieren met suiker en kaneel (en alles wat je er verder nog op wilt) in de vorm van een bever staart! Wat wil je nog meer! Elke avond in de zomer wordt er een lichtshow gegeven op het parlementsgebouw. Wat gaaf! Alle trots die Canada heeft lieten ze hier zien. Ze legde niet alleen uit hoe hun land is ontstaan maar ook de oorlogen komen aanbod. Nederland werd nog benoemd wegens de grote hoeveelheid tulpen die Nederland elk jaar naar Ottawa stuurt als dank voor hulp in de tweede wereldoorlog.
Onze een na laatste stop was Toronto. Ons laatste nachtje in de grote stad. Ons hostel bevond zich boven een café in een buitenwijk van de stad.
De dag erna gingen we nog langs bij University of Waterloo. Het was fijn om Tylynne nog een keer te zien, en om Freek de universiteit te laten zien. Na dat we s ’avonds uit gingen eten werden Freek en ik opgehaald door familie Van Den Boogaard voor onze laatste paar dagen in Canada.
Hier hebben we Freek nog even een spoedcursus ‘leven op een boerderij gegeven’. Met een rondleiding tussen de biggetjes, een schiet competitie (Ik won ^^), kruisboog schieten, quad rijden (en vervolgens vast zitten in de modder) en met de hele familie (10 kinderen en aanhang) naar het strand (en vervolgens 3 uur later vertrekken haha).
Wat een bijzondere 7 maanden, eerst naar de universiteit, toen mijn certificaat tot boerin gehaald, en rondgereisd met mijn vriend en beste vriend, mijn lieve Freek!
Nu moet ik opschieten, ik vertel alles wel live! En ik zie jullie snel!
Ik kan niet wachten om iedereen weer te zien.
veel liefs xxxxxx
Melissa & Freek
Hier mijn laatste blog vanuit Canada. Na 7 maanden in dit prachtige land kom ik vol nieuwe verhalen en veel kennis terug naar het vertrouwde Nederland.
De afgelopen weken reisden Freek en ik door Canada en Amerika. In de voorgaande blog waren wij gebleven in Montreal, in het oude gedeelte van de stad. Gezellige straten en veel geschiedenis verwelkomde je in de stad. De geschiedenis werd overgebracht op de mensen door middel van licht projecties op gebouwen, waarbij je eigenlijk steeds korte filmpjes kon bekijken. De meest gave projectie was een projectie in een steegje. Het licht scheen op de stenen en vertelde een verhaal. Elke keer als je over de belichte stenen liep reageerde het geprojecteerde beeld erop. Zo ging water voor je aan de kant, veranderde het water waar je liep in gras, het gras veranderde in een nieuw pad, waar uiteindelijk en rode waas over kwam als je er weer over heen liep. Als laatste kwamen er overal sterren op het pad, en als je liep kwam er een soort noordenlicht waas achter je aan. Heel bijzonder. Eigenlijk hebben we niet zo goed opgelet wat het verhaal precies inhoud, ik was vooral heen en weer aan het lopen zodat het beeld bleef veranderen. Montreal was een gezellige stad, en naast de hele vele zwervers en bedelaars een gezellige stad met vele festivals en straat activiteiten.
Vervolgens gingen we naar Ottawa, de hoofdstad van Canada. Hier zaten we in een oud gevangenis als hostel. Een groot oud gebouw, met zware houten deuren en overal tralies. Na een rondleiding door het gebouw sliep ik toch iets minder lekker, nadat ik wist wat voor mensen hier zaten, en toen ze ons de (gebruikte) galg hadden laten zien. Verder was het wel een erg gave ervaring. Ottawa zelf is een relatief kleine maar gezellige stad, met een groot kanaal dwars door de stad (waarbij Freek mij wel een paar keer heeft uitgelegd hoe het werkte). De Bywardmarkets is een levendige buurt met typische Canadese dingen als Maple Syrup, leerbewerking en de bekende Bevertails! Bevertails is een typisch Canadese snack waarbij ze gefrituurd deeg versieren met suiker en kaneel (en alles wat je er verder nog op wilt) in de vorm van een bever staart! Wat wil je nog meer! Elke avond in de zomer wordt er een lichtshow gegeven op het parlementsgebouw. Wat gaaf! Alle trots die Canada heeft lieten ze hier zien. Ze legde niet alleen uit hoe hun land is ontstaan maar ook de oorlogen komen aanbod. Nederland werd nog benoemd wegens de grote hoeveelheid tulpen die Nederland elk jaar naar Ottawa stuurt als dank voor hulp in de tweede wereldoorlog.
Onze een na laatste stop was Toronto. Ons laatste nachtje in de grote stad. Ons hostel bevond zich boven een café in een buitenwijk van de stad.
De dag erna gingen we nog langs bij University of Waterloo. Het was fijn om Tylynne nog een keer te zien, en om Freek de universiteit te laten zien. Na dat we s ’avonds uit gingen eten werden Freek en ik opgehaald door familie Van Den Boogaard voor onze laatste paar dagen in Canada.
Hier hebben we Freek nog even een spoedcursus ‘leven op een boerderij gegeven’. Met een rondleiding tussen de biggetjes, een schiet competitie (Ik won ^^), kruisboog schieten, quad rijden (en vervolgens vast zitten in de modder) en met de hele familie (10 kinderen en aanhang) naar het strand (en vervolgens 3 uur later vertrekken haha).
Wat een bijzondere 7 maanden, eerst naar de universiteit, toen mijn certificaat tot boerin gehaald, en rondgereisd met mijn vriend en beste vriend, mijn lieve Freek!
Nu moet ik opschieten, ik vertel alles wel live! En ik zie jullie snel!
Ik kan niet wachten om iedereen weer te zien.
veel liefs xxxxxx
Melissa & Freek
